Ν. 3731/2008, ΦΕΚ Α 263/23-12-2008: Αναδιοργάνωση της δημοτικής αστυνομίας και ρυθμίσεις λοιπών θεμάτων αρμοδιότητας Υπουργείου Εσωτερικών

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Εκδίδουμε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ

ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ

Άρθρο 1

Αρμοδιότητες της Δημοτικής Αστυνομίας

1. Η Δημοτική Αστυνομία ασκεί στο πλαίσιο των διατάξεων των άρθρων 75 και 79 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, που κυρώθηκε με το ν. 3463/2006 (ΦΕΚ114 Α), τις εξής αρμοδιότητες:

(1) Ελέγχει την τήρηση των διατάξεων που αφορούν την ύδρευση, την άρδευση και την αποχέτευση, όπως αυτές περιλαμβάνονται στην εκάστοτε κείμενη νομοθεσία, στις τοπικές κανονιστικές αποφάσεις που εκδίδουν οι δημοτικές και κοινοτικές αρχές και στις αποφάσεις των διοικητικών συμβουλίων των δημοτικών επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης.

Το παρεμπόριο απειλεί την οικονομία

Με πληγή που δεν κλείνει και αιμορραγεί ακατάσχετα μοιάζει η ανεξέλεγκτη δράση του παραεμπορίου.

Τα παράνομα κυκλώματα «πετυχαίνουν» λαθραίες πωλήσεις 5 δισεκατομμυρίων ευρώ στερώντας 2 δισ. ευρώ φόρους από το κράτος, ενώ 12 επαγγελματικοί κλάδοι οδεύουν προς εξαφάνιση, όπως καταγγέλλουν εκπρόσωποι του εμπορικού κόσμου, οι οποίοι εκπέμπουν «SΟS» και πλέον δεν διστάζουν να πουν ότι η πολιτεία εθελοτυφλεί στο πρόβλημα και δεν θέλει να το αντιμετωπίσει.

Η... μαύρη διακίνηση ρούχων, παπουτσιών, CDs, δερμάτινων και άλλων βιομηχανικών προϊόντων γίνεται από περίπου 50.000 οικονομικούς μετανάστες -θύματα κι αυτοί μεγάλων λαθρεμπόρων, οι οποίοι μένουν πάντα στο απυρόβλητο. Πρόκειται για τα λεγόμενα προϊόντα-«μαϊμού» που πωλούνται στο 1/10 της τιμής ενός επώνυμου.

Μαϊμούδες στην Αθήνα

Ένα στα τρία ευρώ που ξοδεύουν οι καταναλωτές για είδη ένδυσης και αξεσουάρ πάνε στα προϊόντα-μαϊμούδες που κυκλοφορούν «ελεύθερα» στο κέντρο της Αθήνας. Πώς γίνεται αυτό; Η Αλεξάνδρα Χαΐνη αναζητά την άκρη του νήματος.

Σάββατο, 12 το μεσημέρι, Ερμού και πλατείας Συντάγματος. Αντιπολεμικό συλλαλητήριο. Ντουντούκες και «Give peace a chance» στη διαπασών. Στέκομαι στη γωνία έξω από τα McDonald's και περιμένω τον Μοχάμεντ, έναν μικροπωλητή που είχα γνωρίσει παλιότερα. Όπου κι αν γυρίσω, προσπερνώντας με δυσκολία τον κόσμο που έχει κατέβει για ψώνια και τους διαδηλωτές, βλέπω λευκά σεντόνια απλωμένα στο πεζοδρόμιο, γεμάτα τσάντες, τσαντάκια κι άλλα «επώνυμα» αξεσουάρ. Εδώ και αρκετή ώρα κάποιος προσπαθεί να μου πουλήσει μια βαλίτσα «Lοuis Vuitton». Ξεκινάει από τα 100 ευρώ, και ένα τέταρτο μετά, αφού έχει ήδη μετακομίσει την πραμάτεια του δίπλα μου, έχει (από μόνος του) κατεβάσει την τιμή στα 25. Του λέω ότι έχω δουλειά και δεν μπορώ να κουβαλάω ολόκληρη βαλίτσα και ότι θα γυρίσω αργότερα να τον βρω. Δυσανασχετεί. Κάποια στιγμή βαριέται και φεύγει.