Στις 2/12/2006 οι έμποροι της οδού Κολοκοτρώνη είχαν διαδηλώσει με έναν πρωτότυπο τρόπο, χωρίς να ενοχλήσουν κανέναν και προσελκύοντας όλα τα ΜΜΕ. Έβγαλαν από ένα-δύο χαρτοκιβώτια μπροστά από τα καταστήματά τους και τοποθέτησαν πλακάτ πάνω σε κάθε κολωνάκι. Διαμαρτύρονταν τότε για την απαξίωση του κέντρου της Αθήνας από τις συνεχείς πορείες και διαδηλώσεις,δείχνοντας ότι μπορεί κανείς να κινητοποιείται χωρίς να ενοχλεί τους άλλους.
Το «ναι μεν αλλά» δεν είναι από τις αγαπημένες μου εκφράσεις. Πιστεύω ότι πρέπει να παίρνει κανείς θέση και όχι με πρόσχημα την «αντικειμενικότητα» να αυτοτοποθετείται υπέρ άνω των πραγμάτων και των εξελίξεων.
Για αύριο, Τετάρτη, 5 Μαΐου, η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου – για τους πολλούς εμπόρους που δεν το ξέρουν – το ύψιστο συνδικαλιστικό όργανο των μικρομεσαίων εμπόρων της χώρας, ιστότιμος κοινωνικός εταίρος της ΓΣΕΕ και του ΣΕΒ, αποφάσισε το κλείσιμο των εμπορικών καταστημάτων για όλη την ημέρα.
Προσωπικά, θεωρώ ότι ΠΡΕΠΕΙ όλοι οι έμποροι να κλείσουν τα καταστήματά τους για να εμφανισθούν συσπειρωμένοι σ’ αυτήν την δύσκολη συγκυρία. Για κανέναν άλλον όμως λόγο. Η επιλογή του κλεισίματος αποτελεί για εμένα μία κατ’ εξοχήν εσφαλμένη λύση διαμαρτυρίας και πολύ φοβούμαι ότι η μη ανταπόκριση μεγάλης μερίδας των εμπόρων στο κάλεσμα της ΕΣΕΕ θα επιβεβαιώσει αυτήν μου την πεποίθηση.
