Απαντήσεις στην καθημερινότητά μας

Οι υποψήφιοι δήμαρχοι σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη μιλούν για κυκλοφοριακό, παρεμπόριο, καθαριότητα, ζητιάνους, αδέσποτα

Του Παναγη Γαλιατσατου

Κυκλοφοριακό και πάρκινγκ, δημοτικές επιχειρήσεις, ζητιάνοι και αδέσποτα, παρεμπόριο και καθαριότητα. Το πλέγμα των προβλημάτων είναι κοινό στις μεγάλες ελληνικές πόλεις και ιδιαίτερα στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.

Η «Κ» απευθύνθηκε στους υποψήφιους δημάρχους που στηρίζουν τα κόμματα εξουσίας στις δύο μεγαλουπόλεις, θέτoντάς τους το συγκεκριμένο πλαίσιο προβλημάτων με τις ίδιες ερωτήσεις. Η αφετηρία ήταν ευθύς εξαρχής άνιση. Ο Ν. Κακλαμάνης είναι ο δήμαρχος που διεκδικεί την επανεκλογή του, ενώ οι άλλοι τρεις διεκδικούν το θώκο.

Σε ό,τι αφορά το κυκλοφοριακό και το πρόβλημα του πάρκινγκ, είναι σαφές ότι οι κ. Καμίνης και Μπουτάρης προσανατολίζονται σε περιορισμό της αυτοκίνησης. Τόσο ο κ. Κακλαμάνης, όσο και ο κ. Γκιουλέκας τάσσονται εναντίον του περιορισμού των υπαλλήλων στις δημοτικές επιχειρήσεις. Ο κ. Γκιουλέκας διαβεβαιώνει ότι «δεν θα απολυθεί προσωπικό», ενώ ο κ. Κακλαμάνης τονίζει «πως δεν είναι στο πνεύμα της “ουσιαστικής κυβέρνησης” της Ελλάδας, δηλαδή της τρόικας». Ο δήμαρχος τονίζει ότι υπάρχει φτώχεια και ανεργία και ζητεί με έμφαση στο σημείο αυτό τις θέσεις του κ. Καμίνη. Εκείνος πάλι από την πείρα του ως Συνήγορος του Πολίτη, προτείνει προσέγγιση του ζητήματος με βάση τις ανάγκες που πρέπει να καλύψει μια δημοτική επιχείρηση.

Σε ό,τι αφορά την επαιτεία και τα αδέσποτα, ο δήμαρχος δηλώνει περήφανος και για το κοινωνικό δίχτυ προστασίας και για τα προγράμματα του δήμου για τα αδέσποτα. Ο κ. Καμίνης προαναγγέλλει άσκηση αρμοδιοτήτων και εφαρμογή του νόμου, γιατί «ο νόμος υπάρχει για να εφαρμόζεται», ενώ σε ό,τι αφορά τα αδέσποτα, θα υπάρξει συνεργασία με τις φιλοζωικές οργανώσεις. Το ίδιο θέλει και ο κ. Γκιουλέκας, ο οποίος προαναγγέλλει εντατικούς ελέγχους και ενεργοποίηση των κοινωνικών υπηρεσιών σε ό,τι αφορά την επαιτεία. Να ξεκαθαρίσουμε ότι «οι άνθρωποι που εξωθούνται στην αθλιότητα αλλά και τα αδέσποτα, δεν αποτελούν ρύπους προς απορρύπανση», τονίζει ο κ. Μπουτάρης.

Σε ό,τι αφορά το παρεμπόριο, ο κ. Κακλαμάνης επισημαίνει πως με δική του πρωτοβουλία λειτουργούν μεικτά κλιμάκια ελέγχου. Για τον κ. Καμίνη, το πρόβλημα δεν λύνεται με επιχειρήσεις «σκούπα». Απαράδεκτο φαινόμενο που δεν μπορεί να συνεχιστεί το χαρακτηρίζει ο κ. Γκιουλέκας, όμως ο κ. Μπουτάρης επισημαίνει πως καλύπτει ανάγκες στη δεδομένη οικονομική συγκυρία και ότι προσανατολίζεται στη δημιουργία νόμιμων φθηνών αγορών.

Σε ό,τι αφορά την καθαριότητα, ο κ. Κακλαμάνης υποστηρίζει ότι επί των ημερών του η κατάσταση έγινε καλύτερη, ενώ ο κ. Καμίνης επισημαίνει πως η καθαριότητα αποτελεί προϋπόθεση για την αισθητική αναβάθμιση της πόλης.

Οι ερωτήσεις

1. Το κυκλοφοριακό, οι ώρες που χάνονται στην κίνηση, είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της καθημερινότητας του πολίτη. Η έλλειψη πάρκινγκ είναι ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα. Μπορείτε, αν εκλεγείτε, να κάνετε κάτι για το κυκλοφοριακό και τι; Τι σχεδιάζετε για το πρόβλημα του πάρκινγκ;
2. Οι δημοτικές επιχειρήσεις έχουν πλεόνασμα προσωπικού και δεν έχουν διακριθεί για τις υπηρεσίες που προσφέρουν. Συνήθως είναι υπέρογκα ελλειμματικές. Πώς θα τις κάνετε πιο αποτελεσματικές και πιο προσοδοφόρες; Θα κλείσετε κάποιες ή θα μειώσετε το προσωπικό αν δεν γίνεται αλλιώς;
3. Ανήκουν και τα δύο στην εικόνα των μεγαλουπόλεων στη χώρα μας: Ζητιάνοι και μικροπωλητές στα φανάρια, αδέσποτα σκυλιά στους δρόμους και στις πλατείες. Μπορείτε να ελέγξετε τις διασταυρώσεις, ώστε να μην παρενοχλούνται οι πολίτες; Τι σχέδιο έχετε για τα αδέσποτα σκυλιά;
4. Οι εμπορικές επιχειρήσεις πληρώνουν δημοτικά τέλη, το παρεμπόριο όχι. Το παρεμπόριο ανθεί όμως στους δρόμους, ακόμα και τους πιο εμπορικούς, στα όρια της δημοτικής σας επικράτειας. Δεν είναι άδικο αυτό; Και τι σκοπεύετε να κάνετε;
5. Παρά το μεσογειακό φώς, οι ελληνικές πόλεις εμφανίζουν μια γκρίζα εικόνα, που ώς ένα βαθμό οφείλεται στην ελλιπή καθαριότητα. Οι πολίτες δεν είναι ικανοποιημένοι με την κατάσταση. Τι δυνατότητες έχετε να τη βελτιώσετε; Και τι σχεδιάζετε;
   

Υποψήφιοι της δικομματικής διαχείρισης...

Ο εκ νέου υποψήφιος των ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. για το Δήμο Αθηναίων Ν. Κακλαμάνης στάθηκε ουσιαστικά ο καλύτερος δήμαρχος Αθήνας και πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ για την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ. Υποστήριξε το αντιλαϊκό «Μνημόνιο» και τον αντιδραστικό «Καλλικράτη». Συνέχισε την εμπορευματοποίηση των δημοτικών υπηρεσιών και τη φορολόγηση των δημοτών. Εκλεισε δημοτικούς παιδικούς σταθμούς, σπρώχνοντας τα παιδιά στους ιδιώτες που λυμαίνονται το χώρο. Τάχθηκε κατά των εργατικών κινητοποιήσεων στο κέντρο. Χαρακτηριστικό ότι πρόσφατα, μέσω επιστολών, ο Καρατζαφέρης του έθεσε ζητήματα όπως ότι «η Αθήνα υποφέρει από την ανεξέλεγκτη μετανάστευση (..) από το παρεμπόριο, από τις συνεχείς πορείες και διαδηλώσεις στο κέντρο (...) Επιβάλλεται πληρέστερη αστυνόμευση (...) να αναδείξουμε τα προβλήματα από τις διαρκώς αυξανόμενες διαδηλώσεις που αναστατώνουν, στην κυριολεξία ρημάζουν, το εμπορικό κέντρο, να δοθεί ένα τέλος στις αυθαιρεσίες». Ο δε Κακλαμάνης του απαντούσε «ότι μάλλον υπάρχει κοινή θέση στον κορμό των θεμάτων που θίγεις».

Ο επίσημος κυβερνητικός υποψήφιος (με τη στήριξη μερίδας τής πάντα πρόθυμης «ανανεωτικής αριστεράς») για την Αθήνα, Γ. Καμίνης, διορισμένος από κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ «Συνήγορος του Πολίτη», ισχυριζόταν ήδη από τις 10/11/2003, ότι λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας (διώξεις αντιφρονούντων, όπως τις προσδιόρισε, και χούντα), μεγάλα κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας δεν αποδέχονται «ρυθμίσεις» στο δικαίωμα π.χ. της ελεύθερης συνάθροισης, το οποίο (έλεγε) ασκείται πολλές φορές καταχρηστικά. Χαρακτήριζε σκανδαλώδη την ανοχή σε καταλήψεις δρόμων και του κέντρου της πόλης. Πρόσθετε ότι πρέπει το θέμα να ρυθμιστεί και να επιβληθούν στοιχειώδεις περιορισμοί. Παρέμεινε «Συνήγορος» και επί ΝΔ. Βέβαια, ουδέποτε «συνηγόρησε» υπέρ του «πολίτη» που γκρεμοτσακίζεται από τις σκαλωσιές για το μεροκάματο ή κακοπληρώνεται, δουλεύοντας δεκάωρα ανασφάλιστος σε επιχειρήσεις. Αλλά επαναλάμβανε στις 9/12/09: «Τίθεται ένα γενικότερο ζήτημα προστασίας δικαιωμάτων, το οποίο είναι στενά συνδεδεμένο με το θέμα των συναθροίσεων (...) Δυστυχώς η δημοκρατική πολιτεία ακόμα (...) δεν έχει κατορθώσει να ψηφίσει ένα νόμο για τις διαδηλώσεις, που θα προστατεύει τα δικαιώματα όλων. Και των ανθρώπων οι οποίοι δημόσια διαδηλώνουν τις πεποιθήσεις τους, αλλά και αυτών των υπολοίπων, των οποίων ενδεχομένως να κινδυνεύει η ιδιοκτησία, οι επιχειρήσεις τους».

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 10/9

Ο Πειραιάς και οι εκλογές του 2010

του Χρήστου Χαρίτου *

O Πειραιάς αντιμετωπίζει σειρά προβλημάτων που χρονίζουν και ταλανίζουν την πόλη μας, πολλά για δεκαετίες. Ο Πειραιάς συρρικνώνεται, όχι μόνο δημογραφικά, αλλά πολιτιστικά, οικιστικά, οικονομικά. Παράλληλα, έχει παγιωθεί και ένα χρόνιο έλλειμμα τοπικής ηγεσίας, το οποίο επιτείνει ακόμη περισσότερο τα προβλήματα. Διότι παρά τους 6 βουλευτές, έναν πρώην πρωθυπουργό, τον δήμαρχο και τον νομάρχη, τους δεκάδες δημοτικούς και νομαρχιακούς συμβούλους, τους προέδρους και τα Δ.Σ. των επιστημονικών και επαγγελματικών ενώσεων, η πόλη μας παραμένει στο περιθώριο των εξελίξεων, ανακυκλώνοντας την γνωστή μοιρολατρία της.

Δεν είναι τυχαίο, ότι σε ερώτηση για τον καλύτερο δήμαρχο που πέρασε από τον Πειραιά, οι Πειραιώτες τοποθετούν ακόμη και σήμερα τον Αριστείδη Σκυλίτση με δημοτικότητα 25%, ενώ ακολουθούν οι Χρήστος Αγραπίδης και Γιάννης Παπασπύρου με 11%, ο Στέλιος Λογοθέτης (5%), ο Παναγιώτης Φασούλας (4%) και ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος (2%). Βλέπε την έρευνα της Public Issue, δημοσιευμένη στην Καθημερινή, στις 2 Αυγούστου 2008.

Μία πόλη σε παρακμή

Στην οικονομία οι ναυτιλιακές εταιρίες φεύγουν συνεχώς από τον Πειραιά, ο Πύργος παραμένει αναξιοποίητος, τα Ποσειδώνια πρέπει να επαναδιεκδικηθούν από την αρχή, η ΧΡΩΠΕΙ παραμένει εστία σκουπιδιών, αφού κανείς δεν θέλει να πάρει πρωτοβουλία για την αξιοποίησή της, ο ΟΣΕ θέλει να φτιάξει υπερτοπικό εμπορικό κέντρο στον σταθμό, εξαφανίζοντας κατ’ αυτό τον τρόπο την ανεξάρτητη εμπορική δραστηριότητα σε ακτίνα χιλιομέτρων.

Το λιμάνι βρίσκεται στο έλεος των λιμενεργατών, οι οποίοι εκβιάζουν κατά το δοκούν την Πολιτεία, εις βάρος των εμπόρων, των επαγγελματιών και των καταναλωτών. Οι ευθύνες του κράτους και του ΟΛΠ για αυτή την απαράδεκτη κατάσταση είναι μεγάλες. Οι μικροπωλητές κυνηγιούνται παράτυπα από τον δήμο, αφού για τα τριτοκοσμικά χάλια του παζαριού ευθύνονται οι κάθε λογής παράνομοι και όχι οι νόμιμοι κάτοχοι των 280 αδειών που χορήγησε η νομαρχία.

Το Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος αντιμετωπίζει σημαντικά οικονομικά προβλήματα, ενώ η συσταθείσα από τον Δήμο, προ ετών, διαπαραταξιακή επιτροπή έχει ξεχασθεί. Την ίδια ώρα, η Αθηναϊκή τριήρης βρίσκεται στην κατοχή του δήμου Παλαιού Φαλήρου, αντί να είναι στον Πειραιά. Το Αρχαιολογικό Μουσείο φυτοζωεί, παρά τις άοκνες προσπάθειες των φίλων του μουσείου.

Η ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων των αστικών πυλών έμεινε στα χαρτιά, ελπίζοντας μόνο στην παρουσία του Δημοτικού Θεάτρου. Έφθασαν έως το σημείο να προτείνουν την υποβάθμιση των πειραματικών σχολείων της πόλεως, με μείωση των μαθητών και των τάξεων στην Ιωνίδειο και το Τζάνειο. Ανήκουστη και πρωτοφανή απόφαση, η οποία ευτυχώς δεν πέρασε.

Το μεγάλο θέμα της ελεύσεως, ή όχι, του Τραμ στον Πειραιά δεν έχει τεθεί σε δημόσια διαβούλευση. Έως σήμερα έχει γίνει μόνο μία συζήτηση στο νομαρχιακό και το δημοτικό συμβούλιο και δεν νομίζω να έχουν επεξηγηθεί πλήρως στον Πειραϊκό λαό τα πλεονεκτήματά του. Η δε ασμένουσα επιμονή της Τραμ Α.Ε. να δρομολογήσει και να προκαταβάλει τις αποφάσεις της Πειραϊκής κοινωνίας μόνο ερωτηματικά προκαλεί, όπως και η σύμφωνη γνώμη του Δήμου και της Νομαρχίας, παρά τις αρχικές τους αντιρρήσεις. Τι μεσολάβησε και άλλαξαν ξαφνικά γνώμη;

Η εγκληματικότητα και η παραβατικότητα έχει αυξηθεί ανησυχητικά, την ώρα που η επίσημα υπογεγραμμένη, εδώ και χρόνια, συμφωνία συνεργασίας μεταξύ του δήμου Πειραιώς και της ΕΛ.ΑΣ. έμεινε στα χαρτιά, με ευθύνη του δήμου. Η δε δημοτική αστυνομία λειτουργούσε μόνο για να κόβει κλήσεις και ως φοροεισπρακτικός μηχανισμός, βολεύοντας φυσικά και πλήθος ημετέρων. Τώρα τελευταία είδαμε την Δημοτική Αστυνομία να επεμβαίνει στο παζάρι. Ελπίζουμε αυτή η καλή αρχή να συνεχισθεί.

Είναι χαρακτηριστικά τα ευρήματα της έρευνας της Pulse, που παρουσιάσθηκαν στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς στις 29 Ιουνίου 2009, βάσει των οποίων πάνω από το 50% των Πειραιωτών νοιώθουν ανασφαλείς, ενώ το 40% δηλώνει αντίθεση στην παρουσία τόσων πολλών μεταναστών στον Πειραιά. Ευρήματα που πρέπει να οδηγήσουν τον δήμο, την νομαρχία, την περιφέρεια, τα κόμματα και γενικά όλους τους φορείς του Πειραιώς, σε δράσεις αντιμετωπίσεως των παθογενειών της μεταναστεύσεως. Η πολυπολιτισμική ουτοπία της Αριστεράς πρέπει να λάβει τέλος.

Είμαστε ακόμα ζωντανοί;

Υπάρχει, εν τέλει, δυνατότητα αντιστροφής της παρακμής; Υπάρχει τρόπος να συγκρατήσουμε τους Πειραιώτες στον Πειραιά, να δώσουμε λύσεις στις ναυτιλιακές εταιρίες, να υπερασπισθούμε τους ισχνούς ελεύθερους χώρους, να είμαστε αρωγοί στους πολιτιστικούς συλλόγους; Προφανώς και μπορούμε. Αλλά αυτό θέλει δουλειά και όχι ευχολόγια. Θέλει να ζεις και να μένεις στην πόλη, όχι να την εγκαταλείπεις στις 3 το μεσημέρι για να πας στην Γλυφάδα ή στα βόρεια προάστια.

Θα πρέπει να ξεφύγουμε από την μικροδιαχειριστική πολιτική που σημάδεψε την δεύτερη τετραετία του κ. Αγραπίδη, κάτι που χαρακτηρίζει και την παρούσα αρχή του κ. Φασούλα. Παράλληλα, θα πρέπει να αποφύγουμε και τις χαρακτηριστικές φοβίες έναντι της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στην ανάπτυξη και την ανάδειξη της πόλεως, φοβίες που ευδοκιμούν στον χώρο της Αριστεράς. Ο ιδιωτικός τομέας δεν είναι πανάκεια, αλλά σίγουρα δεν είναι και εχθρός της πόλεώς μας.

Η ουσιαστική αναβάθμιση του Συμβουλίου της Πόλεως θα μπορούσε να συμβάλει σε αυτή την κατεύθυνση. Διότι ναι μεν ο εκάστοτε δήμαρχος και το δημοτικό συμβούλιο είναι τα αιρετά και αντιπροσωπευτικά όργανα του Πειραιώς, αλλά η συμμετοχή των δρώντων πολιτιστικών συλλόγων, μαζί με τα επαγγελματικά επιμελητήρια και τους οικονομικούς φορείς της πόλεως, θα μπορούσαν να συμβάλουν σημαντικά στην χάραξη και στην υλοποίηση των απαιτούμενων έργων που χρειάζεται ο Πειραιάς.

Αντί να χύνουμε λοιπόν όλοι μαζί κροκοδείλια δάκρυα για την υποβάθμιση του Πειραιώς, για την κεντρική εξουσία που δεν μας δίδει σημασία, να αρχίσουμε να διεκδικούμε περισσότερα. Αυτό όμως απαιτεί όραμα, σχέδιο και βούληση. Οι δημοτικές εκλογές του 2010 μπορούν να αναδείξουν πρωτοβουλίες σε αυτή την κατεύθυνση. Ας ελπίσουμε και η κυβέρνηση να ανοίξει εγκαίρως τα χαρτιά της για το πώς αντιλαμβάνεται την διοικητική αναδιάρθρωση σε επίπεδο Δήμου (Μητροπολιτικός;) και Περιφέρειας.

Και εκεί να αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους, στο μέτρο που τους αναλογούν. Ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός θα αναλάβει τις δικές του. Οι 8.100 Πειραιώτες που μας ψήφισαν στις βουλευτικές εκλογές το απαιτούν και εμείς θα πρέπει να ανταποκριθούμε στην εμπιστοσύνη και τις προσδοκίες τους.

* ο Χρήστος Χαρίτος είναι οικονομολόγος (Μ.Β.Α.), πολιτευτής του ΛΑ.Ο.Σ. στην Α’ Πειραιώς & Νήσων, ενώ το 2002 ήταν υποψήφιος Δήμαρχος Πειραιώς.

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ 20/2